Interculturele communicatie

Interculturele communicatie is natuurlijk een belangrijk goed in deze dagen. Ik begrijp precies hoe belangrijk dat is. Eigenlijk is mijn werk - als een vertaler van films uit het nederlands in het engels - al jaren in het teken van "interculturele communicatie", maar deze week ben ik op een hele merkwaardige voorbeeld gestuit.

Op onze (christelijke) basisschool in Westerpark wordt een keer per jaar een "juffenverjaardag" gevierd, om alle juffen (en meesters) in het zonnetje te zetten. Dit jaar heeft onze voortvarende klassenouder de cadeautjes en plannen per email geregeld, maar na de tweede email van haar over de plannen kwam deze merkwaardige reactie van een Turkse vader:

> goede morgen beste ouders,
> met respect waardeer ik dat het een cultuur geworden is hier in het land om verjaardagen te vieren; maar wij (familie van xxx) mogen
> uit geloofsoverwegingen geen verjaardagen en andere religeus getinde feestdagen vieren.
> Ik (wij) verwacht(en) hiervoor begriep van jullie.

Ik voelde me geroepen om te reageren op deze houding en dus schreef ik terug:

> Dag yyy
> Net zoals jij ben ik geen christen. Maar allebei hebben wij onze kinderen op een christelijke basisschool geplaatst. Ik ben blij met het hoge niveau van onderwijs
> en dat mijn kinderen met verschillende rassen, culturen en godsdiensten in aanraking komen. Het is goed dat onze school zo tolerant is.
> Ik hoef geen christen te zijn om te genieten van het zingen van kerstliedjes. Ik hoef geen moslim te zijn om te genieten van de hoogtepunten van islamitische kunst.
> Ik hoef geen jood te zijn om te genieten van klezmer muziek. Ik hoef geen boeddhist te zijn om te genieten van de vrede die straalt uit een boeddhabeeld.
> De verjaardag van de juffen en meesters op school is geen christelijk feest maar een gelegenheid om ze te bedanken voor alles wat ze voor ons doen.
> Het afwijzen van zo'n feest lijkt op ondankbaarheid en daarom ook op intolerantie. U vraagt om begrip maar voor mijn gevoel zonder zelf begrip te tonen.
> Als wij onze kinderen willen leren om in vrede te leven met respect voor elkaar, dan moeten wij elkaars feesten en gebruiken, normen en waarden accepteren, begrijpen en delen.
> Ik reageer omdat de grote problemen die wij nu in Nederland hebben onder andere een resultaat zijn van het onvoldoende reageren in het verleden.
> Hoogachtend
> Martin Cleaver  (ook allochtoon)

Wat schetst mijn verbazing als ik een antwoord krijg:

> Geachte de heer Cleaver,
> met uw geleerdheid krijg ik bijna de nijging om een vorstel in te dienen bij Inholland academie  u als kandidaat docent interculturele communicatie voor te dragen
> waar ik in deze hoedanigheid reeds jaaren functioneer.
> In ieder geval is mijn advies aan u om mijn mail met ogen van een neutrale analist te bestuderen alvorens erop te reageren.
mvg,

Interculturele communicatie? Deze aardige man geeft les in interculturele communicatie? Hij stuurt zijn kinderen na een christelijke school om ze vervolgens te verbieden om met christelijke feesten mee te doen, en zelfs de juffenverjaardag is in de ban! En hij mag les geven in interculturale communicatie? Ik ben bijna sprakeloos (nou, bijna). Geen wonder dat het de laatst jaren zo slecht gaat met de interculturele communicatie in Nederland!